بعد 16 سنه علام,سالت نفسى انتا دلوقتى بقيت جاهز تفيد المجتمع وتفيد نفسك؟..وكانت الاجابه "لا"..
بعد مافقت من صدمه الاجابه حاولت اعرف السبب
ليه انا بعد كل السنين دى وكل التعب ده مقدرش افيد
ولا استفيد,وكان السبب بسيط جدا..
انى مكنتش باتعلم لغرض العلم,انا كنت بتعلم عشان اخد شهاده اشتغل بيها,مش شرط عارف باه ولا مش عارف
احنا على راى عادل امام "بلد بتاعت شهادات صحيح"
يعنى مش المهم تفهم او تستفيد,المهم تعرف ازاى تنجح فى الامتحان,مش مهم تعرف فايده العلم ده فى حياتك
المهم تعدى للسنه الى بعدها.
طب ليه..احنا كده بنضيع مجهودنا وعمرنا ع الفاضى
ليه ميكنش همنا الاول هوا العلم,العلم لغرض العلم
العلم الى بجد الى ينفع يتطبق وابقا شايف فايدته قدام عينى,طبعا جزء كبير من المشكله مشترك فيه الاخوه المسئولين عن التعليم فى مصرنا الحبيبه الى بفضل الله
كسرو القاعده وخلو المستوى العلمى والفكرى للطلبه
يقل مع تقدم سنوات الدراسه عكس كل بلاد العالم مع اننا اكتر شعب مهموم بالتعليم والدروس والمدارس
المنطق يقول ان احنا لازم نكون اكثر شعوب العالم تقدم
بس طبعا ده مش الواقع.
طيب عشان نلخص ونجيب من الاخر..ايه الحل؟
الحل ان احنا نبص للعلم باعتباره الغايه والوسيله
غايه انه يكون فى حد ذاته هدف,وانا بزاكر مثلا
اكون بتعلم لغرض العلم انى اكون عارف فى المجال
ده سواء الطب او الهندسه او التجاره او اى ان كان.
الوسيله انه يكون الشمعه الى بتنورلى طريقى لهدفى الى عايز اوصله..وبس خلاص